قهر وآشتی های اعضای شورای شهر یاسوج صبر مردم را لبریز کرده است

 

کودکانه های شورای شهر

 

ماراتن دهراب پور و اكبرى تبار براى رياست

 

شهر 130هزارنفری یاسوج بعد از برگزاری انتخابات در 29اردیبهشت 96 منتخبین شورای پنجم شهر را شناخت تا این شورا با ترکیبی ازنیروهای اصلاح طلب واصولگرا فعالیت خود را آغاز کند.تا اینجای کار همه چیز بر طیق روال بود ولی ماجرا از آنجایی شروع شد که زمزمه هایی از یارگیری وچینش اعضا به دو طیف اقلیت واکثریت در میان اعضا شنیده شد ومردم هم منتظر بودند تا بینند خبرهای منتشر شده تا چه اندازه صحت دارد.بالاخره انتظار به پایان رسید و نخستین مراسم تحلیف وتعیین هیات رئیسه این پارلمان کوچک محلی برگزار شد.مراسمی که نشان داد نه تنها شایعات صحت دارد بلکه اوضاع هم چندان مناسب نیست.

در واقع عدم حضور نگین تاجی،خوبانی ودهرابپور به شایعه ها رنگ واقعیت داد ونشان داد رابطه این هفت نفر شکر آب است.درهر صورت غایبان جلسه را از رسمیت انداختند وهمین هم آغاز تنش وجنگ زرگری اعضای شورای شهر یاسوج شد.دراین بین اقلیت هم  بیکار ننشستند و با انجام مصاحبه ها وگفت وگو های پنهان وآشکار از جلسات مخفیانه وشبانه اکثریت وسهم خواهی آنها می گفتند تا شاید این واکنش ها تغییری در وضعیت ایجاد شده داشته باشد.

ولی بیان این مسائل هم چاره ساز نشد وبالاخره وپس از کش وقوس ها فراوان ورایزنی های مسئولان بالادستی استان جلسه بعدی انتخاب هیات رئیسه برگزار شد. جلسه ای که غایبان قبلی در آن حضور داشتند ولی حضور آنها تنها دقایقی به طول انجامید وبازهم جلسه ترک کردند تا نشان دهند همچنان مخالف وضع موجود در شورا هستند.

درجلسه ذکر شده سکان ریاست به هدایت اکبری رسید و شورا به دست اکثریت افتاد.این روند تا انتخاب شهردار جدید شهر یاسوج ادامه داشت و دراین میان ترکیب اقلیت به انزوا رفته واکثریت دارای قدرت، روز به روز پررنگ تر می شد .شهردار انتخاب شد وبازهم عنوان شد او انتخاب همه هفت نفر نبوده و خروجی تصمیم اکثریت بوده است.در این میان دهرابپور از جمله مخالفان این جمع بود که درمراسم تحلیف شهردار حضور پیدا نکرد تا نشان دهد دلش با این انتخاب نیست.

اینها بخش مهمی از شروع نا امید کننده آن هفت نفری بود که مردم را به انتخاب خود وبرنامه هایشان متقاعد کردند ولی همه آنچه دراین دوسال واندی گذشته نشان از این دارد که شائبه سهم خواهی اعضا چندان هم بی راهه نبوده.وگرنه چگونه ممکن است در سومین سال انتخاب هیات رئیسه بازهم شاهد قهر وآشتی های بچگانه اعضای شورای شهر باشیم.

این اعضا چند روز پیش در حرکتی که چندان هم دور از انتظار بود نشست انتخاب هیات رئیسه را برگزار کردند.نشستی که همانند گذشته به دلیل غیبت برخی اعضا از جمله فرشاد نگین تاجی، علی اکبری‌تبار و مسعود خوبانی از رسمیت افتاد تا جلسه به روزهای آینده موکول شود .جلسه عنوان شده در موعد مقرر برگزار شد واین بار اکبری تبار، خوبانی و نگین تاجی به همراه آشنا در جلسه حضور یافتند و اکبری- احمدی کیش و دهراب پور بنا بدلایل نامعلوم از حضور در جلسه خودداری کردند.تا به شائبه توافقات پشت پرده این ترکیب جدید دامن زده شود.توافقاتی که می گوید اکبری تبار سفت وسخت سودای ریاست دارد ودر سمت مقابل هم دهرابپور به ریاست بی میل نیست.

در هر صورت گذشته از این جنگ وجدال های ایجاد شده در میان اعضا، نکته جالب وعجیب هم پیمان شدن اعضایی است که هیچ سنخیت جناحی،گروهی ،حزبی وقومیتی باهم ندارد .بطور مثال معلوم نیست چگونه نگین تاجی  وخوبانی اصلاح طلب در طیف اکبری تبار جای گرفته اند.یا احمدی کیش اصلاح طلب  از چه زمانی هم فکر دهرابپور اصولگرا شده است.این همراهی وهم پیمان شدن ها نشان می دهد یک جای کار می لنگد.

البته نباید نقش برنامه ریزی ها وجلسات شبانه اصولگرایان را دراین ماجرا نادیده گرفت.برنامه ریزی ها وجلساتی که یک سر مهم آن به علی اکبری تبار ختم می شود .اکبری تباری که درسایه حمایت های فامیلی وبابرگزاری جلسات متعدد سعی دارد ترکیبی از اقلیت واکثریت ها را اینبار به نفع خود رقم بزند تا با رسیدن او  به سکان ریاست شاهد ایجاد شورایی منفعل وبی خاصیت باشیم.عملکرد وبرنامه های او طی دو سال گذشته گویای همه چیز است ونشان می دهد او دراین مدت هیچ چیزی برای رو کردن وانجام دادن نداشته ودغدغه های دیگری را درسر می پرواند وخروجی این امر هم شورایی می شود که بیش از هرچیز دغدغه پست وجایگاه وغنائم را دارد.

این بازی های کودکانه هرچه که هست صبر مردم را لبریز کرده وآنها خواسته اتمام این کوته فکری ها وبچه بازیها هستند.مردم  رای ندادند تا شورایی سراسر درگیری ،چالش وتنش را مشاهده کنند که دعوای نام وپست دارند.افکارعمومی حالا یک سوال دارند آنها می خواهند بدانند این اعضا که تمام هم وغمشان را برای ترکیب هیات رئیسه گذاشته اند  قرار است با این ترکیب چه گلی به سر توسعه وآبادانی این شهر بزنند .مگر واگذاری پارک جنگلی به وزارت نفت فرصتی ممتاز برای تحول دراین شهر نبود پس چرا علم مخالفت برافراشتند وبا سنگ اندازی ومانع تراشی اجازه دادند این فرصت به راحتی  از دست برود.

حالا همانگونه که عنوان شد مردم  ازاعضای این شورا که تاکنون عملکرد مثبت وقابل توجهی از آنها ندیده اند انتظار دارند ضمن پایان دادن به این جنگ وجدال هادراین مدت باقی مانده از مسئولیتشان، برای حفظ شان ومنزلت وخود وهمچنین جایگاهی که درآن قرار گرفته اند به عمران وتوسعه این شهر رنجور بپردازند تا حداقل بخشی ازمشکلات ریز ودرشتش مرتفع شود.

 

تاریخ درج :  1398/6/13

تعداد بازدیدها : 142

ارسال نظر