آهنگ دلنشین زنگوله های وهی هی چوپانان

محمد فرزامی

چشم بینای طراوت طبیعت است وگوش شنوای لالایی محبت.دل صافی دیده ها وشنیده ها،مغزسازنده اندیشه،زبان وبیان  نقش آفرینان محصول این هماهنگی نهانی ونهایی هستند.دل کانون عشق است وشعرزبان دل،آنگاه که احساس وعشق ازجام بلورین دل لبریزشوددرالفبای شعرتجلی می یابد.شعرعصاره آن همه دیده وشنیده هایی است که خداوندان  عشق واحساس واندیشه درجام هستی میریزند مستی می بخشند.آری شعرزبان دل است ودرگویش کهگیلویه وبویراحمدتاروپود دلهای حساس وعاشقی است که ازقهقهه کبک دری وتصویرپازن کوهی درکمرکش کوهای سربه فلک کشیده وشلال آبشارهای جاری درطبیعت وگیسوان سبزینه چویل نشات گرفته است.شعر کهگیلویه وبویراحمد ازآهنگ دل نشین بره ها وزنگوله ها وهی هی چوپان وپیچش صدای برنو درفرازو نشیب کوهساران الهام یافته است.شعردیار ماازغیرت وانسان دوستی ومهمان نوازی برسرسفره ازنان تهی ودوغ میش برخاسته وبادرخشش طلوع خورشید ودرپرتومهتاب وچشمک ستارگان شکل گرفته است.وبانوای عاشقانه  نی چوپانها وطنین آوای گوسفندان رنگارنگ درکوه ودشت تبلوریافته  است.شعراین خطه داغداردلدادگانی است که حرمت ایل وقبیله وخانواده رابه بهای ناکامی ومرگ آرزوهای خودمی خرند تاشرف وعزت ایلی راپاسداروحافظ باشند.دریک کلام شعرکهگیویه وبویراحمد ازدل برخواسته ولاجرم  بردل نشیند.افسوس که اینهمه ذوق واحساس جمع وثبت نگردیده است.شاهکارهای عشق واحساس پاک است که بی نام ونشان وناشناخته اند تک بیتی های استخوان سوزی ست که سرایندگانش به یادگارگذاشته اند.دراستان ماکمترکسی رامی توان یافت که شعرلری به یادنداشته باشد.اماکمترجایی رامیتوان نشان دادکه این همه احساس وعشق واندیشه والای انسانی مکتوب وسراینده اش معرفی شده باشد.هرچه هست درکتاب دل است وبه جامانده درخاطره ها.سالهابایدهمت گماشت تااین گلسروده های پراکنده عاشقانه جمع آوری شودوگردن آویزدفتروکتاب گردد.دیرزمانی است که فرزندان آریوبرزن نامداروشاعران غیوراین دیارگمنام برآنندکه باعزمی راسخ زبان احساس واندیشه خودرابرصحیفه دفتروکتاب نگارندوآنچه ازسرایندگان گمنام بافی مانده است گردآورندوازهجوم تندبادحوادث وندانم کاریهای مصونش بدارند.باشدکه این عزیزان سواربرمرکب دانایی وهمت رهسپارستیغ پیروزی وعزت ومردانگی بشوندواشعاردل نشین وروح نواز گویش اصیل کهگیلویه وبویراحمدراباردیگرباقهقهه کبک دری وشیهه اسب سپیدهم آواسازند.شعردیارماانواعی دارد که بانامهای:یاریار،دی بلال،سرو،شروه،ولالایی درقالب تک بیتی های پراکنده به جامانده است.امیداست که به همت فرزندان دیارایل واسب ،کوه،کشک،پشم،نفت سرودهاجمع آوری ومسئولین امرفرهنگی وادبی استان به درستی وراستی ومطلوب حمایت نمایند.تاکه برای همیشه خوشه میخک وشیهه اسب ماندگارشود.

زلف یارم کپکه چه میخکی وخوشه

اسب سه شهنه ایزنه سرورد خالی

تاریخ درج :  1394/3/17

تعداد بازدیدها : 3171

ارسال نظر