مرضیه دادگر


🔸 با لحظه لحظه بازیهای ایران دراین جام جهانی زندگی کردیم،حال دلمان جور دیگری بود،یادمان رفته بود دراین آشفته بازار اقتصادی داریم به کجا می رویم.این جام جهانی از آن بازیهایی بود که مزه اش تا آخر دنیا زیر زبانمان می ماند.خیلی چیزها دست به دست هم داد تا معجزه فوتبال را به چشم ببینیم،تا برای چند ساعت هم که شده یادمان برود کجای کاریم و چقدر دغدغه ومشکل داریم.

🔹4 تیر پسران ایران در سارانسک حماسه ای فراتر از ملبورن را خلق کردند .ما 80 میلیون ایرانی یادمان نمی رود در شب بازی ایران وپرتغال چقدر خندیدیم،لذت بردیم،گریه کردیم وحسرت خوردیم. فراموش نمی کنیم ملی پوشان ما جانانه بازی کردند تا ما با شکوه ترین وداع ممکن را از روسیه داشته باشیم.یک خداحافظی آبرومندانه.

🔸هنوز بیم وامیدهای بازی درخاطرمان مانده.یک طرف قهرمان اروپا با فوق ستاره معروفش قرار داشت وطرف دیگر ملی پوشان ما.قراربود رونالدو مثل همیشه با ساق هایش جادو کند ،قرار بود پرتغال برنده باشد،ولی این ما بودیم که معادلات را برهم زدیم،تا یادآوری کنیم ما همان ملتی هستیم که قلب هایی بزرگ برای رویاهای بزرگ تر داریم.

🔹بازی ایران و پرتغال عملکرد و صحنه های دلچسب ،ناب وفراموش ناشدنی زیادی داشت، ولی شاید بتوان لحظه مهار پنالتی بهترین بازیکن دنیا توسط علیرضا بیرانوند را مهمترین صحنه بازی دانست.او فوق العاده بود ،این پسرجوان لر کاری کرد کارستان.شاید لحظه ورود به زمین با آن نگاه زیرچشمی به رونالدو یک باردیگر کری شیرینی را که برای او خوانده بود در ذهنش مرور کرد،کری که اتفاق تعبیرهم شد ،تعبیری که خصوصا برای ما لرها شیرین تر از هزاران شهد عسل بود.

🔸کیست که قصه سراسر درد ورنج او وهمه نامهربانی وناملایمت هایی را که به چشم دید وبه جان خرید نشنیده باشد. علیرضا بیرانوند به همین سادگی علیرضای تیم ملی نشد.زندگی او این روزها بیش از همیشه زیر ذره بین است.او این روزها نماد همه شیر زنان وشیرمردان لری است که در طول تاریخ این آب وخاک سینه سپر کردند ،هزینه دادند،سختی ها را به جان خربدند وهر چه بها بودند پرداختند تا برای ایران کاری کرده باشند،کاری که خیلی وقتها حتی به چشم هم نمی آید.

🔹عملکرد بیرانوند دربازی آخر وخصوصا صحنه مهار توپ ودرآغوش کشیدن ضربه پنالتی برای لرها حرفهای ناگفته زیادی دارد .انگار علیرضا آن توپ را به یاد تمام آرزوها ،امیدها،رنج ها ،سختی ها،محرومیت ها و نامهربانی هایی که درهمه این سالها در حق قوم لر شده بود به آغوش کشید .او در آن لحظه برای ثانیه ای چشمانش را هم بست تا شاید برای چند لحظه کوتاه همه آن چیزی را که بر زندگی اش گذشته مرور کند.

🔸در هرصورت این پسرجوان  25 ساله برای قوم لر یک افتخار ونماد غیرت است،درکنار همه کسان دیگری که در ویترین افتخارات این قوم می درخشند.بیرانوند در این بازیها و در گروه مرگ سرباز قوم لر بود ،نمادی از تلاش برای ماندن،امید برای ساختن آرزوهای بزرگ.او درخشید ونشان داد لرها با وجود همه سیاسی کاری ها،نامهربانی ها ،کم کاری و زخم های محرومیت همچنان ستون فقرات ایرانند، حتی اگر خار مغیلان سر راهشان سبز شود،حتی اگر به جایگاه واقعی ودرخور شانشان نرسند.

🔹با همه اینها قطعا در آینده نه چندان دور این موازنه قدرت وحرکت روبه جلویی،که در همه ابعاد مختلف جامعه وبه دست لرها در حال شکل گیری است جواب خواهد داد ولرها می تواند درپرتو این ظرفیت وتوانمندی که از پتانسیل بزرگ فرزندانش سرچشمه می گیرد موازنه قدرت را به نفع خود تغییر داده ومتناسب با آن از قدرت اثرگذاری وچانه زنی لازم در سطح کشور برخوردار شود.موضوعی که درپرتو انسجام ،اجماع  و وحدت ایجاد شده چندان هم دور از دسترس نیست.